Ay ve Eşik
Korkularımız ölümü durdurmaz, yaşamı durdurur.
~ Elisabeth Kübler Ross ~
Hepinize Merhaba,
Ay
kartı, Kahramanın Yolculuğu'nda dönüş eşiğini atlamadan önceki son kart
ve bu yolculuğun son sınavıdır. Ondan sonraki kart Güneş kartıdır. Yani
biz yeniden doğmadan ve gün ışığı bizim için yeniden parlamaya başlamadan
önceki son karanlıktır Ay kartı. Aynı zamanda da depresyonu ve her türlü
(maddesel veya duygusal) bağımlılığı temsil eder. Bu kartın sürecinde içsel
imgelerimizle ve rüyalarımızla boğuşuruz. Bunlar geçmişte yapılan yanlışların,
üstesinden gelindiği sanılan korkuların, yeterince yası tutulmamış kayıpların
yansıması olabileceği gibi, yaşamımıza dahil edilebilmek için keşfedilmeyi
bekleyen karanlığımızda kalmış yaratıcı potansiyellerimiz de olabilir,
ama bize çok yabancı oldukları için onları tanıyana kadar onlarla da boğuşuruz.
Bunlardan olumsuz etkilenip depresyona girmek ve bağımlılıklara teslim
olmak, ya da olumlu etkilenerek gerçekten yaşamanın ne olduğunu ve kendi
yaratıcılığımızı keşfetmek artık bize kalmıştır.
Ancak Ay kartında mecazi anlamda yeraltı dünyasından dönememe tehlikesi gerçekten çok büyüktür. Yaşanan korku ve endişe gibi duyguların ağırlığı ile bir türlü depresyondan çıkamayabilir ve dahası o derinliklere kaybolmak, oradan çıkmak için mücadele vermekten daha kolay geldiği için profesyonel yardım almamakta da direnebiliriz. Bu da kendimizi yaşamdan alıkoymamıza neden olur. Ya da daha hafif biçimiyle "nasıl olsa öleceğiz" diyerek gerçek anlamda yaşamayı öğrenmeye girişmez ya da girişip vazgeçebiliriz. Bunun bir yansıması olarak da ölüme meydan okumak için yaşam kutbunu yüceltmeye çalışırız ama bu, batmamak için direnen bir güneşe benzer, yani nafiledir. Güneş'in yeniden doğabilmesi için batması gerekir. Ve üstelik seyretmeye doyamadığımız bir gün batımını düşünsenize. Neden böyle yaşamayalım gün ortası doruğunu geçtikten sonraki yaşam sürecimizi, neden yaşamımız da bizi o gün batımı gibi büyülemesin, neden gün batımına kadar olan süreçte tekrar tekrar yeniden doğmayalım, neden gerçek kimliğimizi keşfetmeyelim ve neden yaşamın özü olan sevgiye erişip, mutlu olmayalım? Daha ölmedik!
Dolayısıyla
Ay kartının sürecini gereğince tamamlayabilmemiz ve kendi benliğimize giden
yolda ilerleyip ışığa ulaşabilmemiz için uyurken rüyalarımızda ve günlük
yaşamdayken de önümüzde ya da zihnimizde ortaya çıkan ve bize "Ne
alaka!" dedirten sembollere dikkat etmemiz ve onlara farklı bir gözle
bakmamız gerekir. Gözümüze ve aklımıza gelen "Bu da nereden çıktı?"
dediğimiz bir şey büyük olasılıkla bize bir şey söylemeye çalışıyordur.
Hissettiklerimize ve sezdiklerimize ilişkin duyacağımız korkular ise bizi yıldırmamalıdır.
Aynı, zaman çarkının hareketinin hızlanışını farkedip hissettiğimiz ölüm
korkusuna rağmen yaşamaktan vazgeçmememiz gerektiği gibi. Ve bu korku, kendi
yaratıcılığımıza karşı duyduğumuz korku, yani bir sahne korkusu da
olabilir. Çünkü dediğimiz gibi içsel imgelerimiz bize kendi içsel
potansiyellerimizi de gösterirler.
Özetle bu kartın bize söylemek istediği şey:
* Bizlerin tüm zayıflıklarımız ve ölümlüğümüz ile birer insan olduğumuzu kavramamız,
* Tüm korkularımıza rağmen yaşamdan ve kendimizi keşfetmekten vazgeçmememiz,
* Geçmişte yaşananlara özlem duymak ya da onlardan pişmanlık duymak yerine yitirilenler için gereğince yas tutup yolumuza devam etmemiz,
* Bağımlılıklarımıza tutunmak yerine yaşamın kendisine tutunmamız,
* Olduğunu düşündüğümüz tüm komplekslerimize ve eksikliklerimize rağmen içsel sesimizin, bilinçdışımızın bize göstermeye çalıştığı yaratıcılığımızı keşfedip ortaya koymaktan korkmamamız,
* Gerçek anlamda yaşayabilmek ve kendi benliğimize ulaşabilmek için yaşam kutbu ile ölüm kutbunu aynı oranda yüceltmemiz,
* Korkularımızı sevgi ile yenmemiz gerektiğidir.
"Yaşam Dersleri" kitabında Elisabeth Kübler Ross, "Korkularımız ölümü durdurmaz, yaşamı durdurur," diyor. David Kessler ise aslen iki temel duygumuz olduğunu, bunların da korku ve sevgi olduğunu ve aslında bunu korku veya sevgi olarak tanımlamak gerektiğini, çünkü birinin olduğu yerde diğerinin kendisine yer bulamayacağını söylüyor.
Yaşam renklerinizin dost ve sevgi dolu olabilmesi dileğiyle, yolunuz açık olsun.
© Güneş İlhan, Ağustos 2008, İstanbul
Rev. 25.01.2013
